ຄຸນະພາບຂອງເມັດພັນເຂົ້າຖືກກຳນົດໂດຍລັກສະນະທາງພັນທຸກໍາ ແລະ ສະລິລະວິທະຍາ. ອົງປະກອບດ້ານພັນ ທຸກໍາ ແມ່ນການລວບລວມເອົາຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງສອງສາຍພັນ ຫຼື ຫຼາຍກວ່າສອງສາຍພັນຂຶ້ນໄປ ໃນຂະນະ ທີ່ຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງຊຸດຂອງເມັດພັນ (ໃນສາຍພັນທຸກໍາດຽວກັນ) ປະກອບດ້ວຍ ອົງປະກອບທາງດ້ານສະ ລິລະວິທະຍາ. ປັດໄຈທາງພັນທຸກໍາທີ່ສາມາດມີອິດທິຜົນຕໍ່ຄຸນະພາບມີ:

ການເສື່ອມຂອງຄຸນະພາບເມັດເຂົ້າ ອາດເກີດຂື້ນໄດ້ຢູ່ຈຸດໃດຈຸດໜຶ່ງກໍໄດ້ ບໍ່ວ່າຈະເປັນໄລຍະການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງເຂົ້າ ຊຶ່ງເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ການປະຕິສົນທິ (ການປະສົມພັນເຂົ້າ) ເປັນຕົ້ນໄປ. ຄຸນະພາບຂອງເມັດພັນຂຶ້ນຢູ່ກັບສະພາບທາງກາຍະພາບທີ່ຕົ້ນເຂົ້າສຳຜັດ ບໍ່ວ່າຈະເປັນໄລຍະການຈະເລີນເຕີບໂຕ ກໍຄືໄລຍະການເກັບກ່ຽວ, ການຜະລິດ, ການເກັບມ້ຽນ ແລະ ການປູກ.

ເມັດພັນຄຸນະພາບສູງແມ່ນເປັນຜົນມາຈາກຂັ້ນຕອນການປະຕິບັດການຜະລິດທີ່ດີ ເຊິ່ງລວມມີ:

ການຮັກສາສາຍພັນບໍລິສຸດທີ່ຖືກ ຕ້ອງ;
ເງື່ອນໄຂການຈະເລີນເຕີບໂຕດີ;
ໄລຍະເວລາ ແລະ ວິທີການເກັບ ກ່ຽວທີ່ເໝາະສົມຖືກຕ້ອງ;
ການປຸງແຕ່ງເມັດພັນທີ່ຖືກຕ້ອງລະຫວ່າງການກ່ຽວປັ່ນ, ທຳຄວາມ ສະອາດ, ແລະ ການຕາກ; ແລະ
ລະບົບການເກັບຮັກສາ ແລະ ການ ກະຈາຍເມັດພັນທີ່ຖືກຕ້ອງ

1. ລັກສະນະຄວາມບໍລິສຸດຂອງແນວພັນ

ຄວາມບໍລິສຸດຂອງແນວພັນໝາຍເຖິງຄວາມບໍລິສຸດດ້ານພັນທຸກໍາ ຫຼື ແນວພັນ ແລະ ສາມາດກຳນົດໄດ້ດ້ວຍລັກສະນະກາຍະພາບ, ເຄມີ ແລະ ການປູກ.

2. ລັກສະນະຊຸດເມັດພັນເຂົ້າ (ກອງລວມກັນ)

ຄວາມໝາຍຂອງລັກສະນະຊຸດເມັດພັນເຂົ້າປະກອບກັບລະດັບຂອງຄວາມບໍ່ບໍລິສຸດ, ຂະ ໜາດເມັດ ແລະ ເມັດທີ່ຖືກທໍາລາຍ, ຜິດຮູບ ຫຼື ເປັນພະຍາດ.

ຄວາມບໍ່ບໍລິສຸດ: ລະດັບຂອງການປົນເປື້ອນດ້ວຍແກ່ນຫຍ້າ, ເມັດພັນເຂົ້າຊະນິດອື່ນ ຫຼື ພືດຊະນິດອື່ນໆ ແລະ ວັດຖຸທາດທີ່ມີນໍ້າໜັກເຊັ່ນ: ຫີນ, ຂີ້ຕົມ ຫຼື ກິ່ງຫ້ງາໄມ້ ທີ່ຖື່ວ່າເປັນສິ່ງເຈືອປົນ. ສິ່ງເຈືອປົນຈະສະແດງເປັນສ່ວຍຮ້ອຍຕໍ່ນ້ຳໜັກ.

ຂະໜາກເມັດ: ຄວາມອວບອິ່ມ (ຕື່ງເຕັມ) ແລະ/ຫຼື ຄວາມແຫນ້ນຂອງເມັດ ເປັນລັກສະນະຂອງເມັດພັນທີ່ຕ້ອງການທົ່ວໄປ. ລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ຊີບອກ ໃຫ້ເຫັນວ່າເມັດພັນມີໂອກາດທີ່ຈະສ້າງຕົ້ນກ້າທີ່ແຂງແຮງດີ ພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂທີ່ເອື້ອອຳນວຍ (ເໝາະສົມ).

ເມັດທີ່ຖືກທຳລາຍ, ຜິດຮູບຮ່າງ ຫຼື ເມັດທີ່ຕິດເຊື້ອພະຍາດ: ເມັດພັນທີ່ມີຄຸນະພາບຕ່ຳ ມີພະຍາດທີ່ເກີດຈາກການນໍາໃຊ້ເມັດພັນທີ່ເປັນພະ ຍາດ, ແມງໄມ້ ແລະ ປັດໄຈພາຍນອກອື່ນໆ. ເມັດພັນທີ່ມີຄຸນະພາບສູງ ຄວນປາສະຈາກການແຕກຫັກທີ່ເກີດຈາກເຄື່ອງຈັກປະເພດຕ່າງໆ, ເມັດພັນທີ່ແຕກຫັກເຫລົ່ານີ້ຈະຫລຸດຜ່ອນການແຕກຈາວ ແລະ ຄວາມແຂງແຮງຂອງຕົ້ນກ້າ.

ເມັດເຂົ້າແດງ : ເມັດເຂົ້າແດງ ເປັນເຂົ້າທີ່ບໍ່ຕ້ອງການຂອງຕະຫຼາດເຂົ້າ, ສະນັ້ນໃນພື້ນຜີວເມັດເຂົ້າບໍ່ຄວນມີສີແດງຫຼາຍກວ່າ 25% ຫຼື ເສັ້ນແຕກ ສີແດງ

ຄວາມສາມາດມີຊີວິດຢູ່ ແລະ ຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້: ຄວາວມມີຊີວິດຂອງເມັດພັນ ຈະເປັນຕົວກຳນົດໃນລະດັບໃຫຍ່ຕັ້ງແຕ່ລະດັບຄວາມຊຸ່ມຂອງເມັດ ໃນການເກັບຮັກສາ, ຄວາມສາມດໃນການງອກ ແລະ ຄວາມແຂງແຮງຂອງຕົ້ນກ້າ.

ຄວາມຊຸ່ມຂອງເມັດພັນ: ຄວາມຊຸ່ມຂອງເມັດພັນ ມີຜົນຕໍ່ກັບຄວາມມີຊີວິດ ແລະ ຄວາມແຂງແຮງຂອງເມັດພັນ. ຄວາມຊຸ່ມຂອງເມັດພັນ ຄວນນ້ອຍ ກວ່າ 14% ໃນການເກັບຮັກສາໄລຍະສັ້ນ ແລະ ຄວນນ້ອຍກວ່າ 12% ສຳລັບການເກັບເປັນໄລຍະດົນ.

ເປີເຊັນຄວາມງອກ: ນີ້ໝາຍເຖິງອັດຕາສ່ວນຂອງຈຳນວນເມັດພັນທັງໝົດທີ່ມີຊີວິດ. ຊຶ່ງສາມາດກວດສອບໄດ້ ດ້ວຍການເຮັດການທົດສອບຄວາມ ງອກ ແລະ ນັບຈໍານວນຕົ້ນທີ່ງອກຕົວຈິງ. ພືດຫລາຍຊະໜິດມັກມີການພັກຕົວພາຍຫລັງການເກັບກ່ຽວ, ການເກັນຮັກສາເມັດພັນແບບດັ້ງເດີມ ທີ່ເກັບຮັກສາແບບລະບົບເປີດ, ເປີເຊັນການງອກຂອງເມັດພັນຈະເຊື່ອມລົງພາຍຫລັງການເກັບຮັກສາ 6 ເດືອນ.

ຄວາມແຂງແຮງຂອງເມັດພັນ: ລັກສະນະຂອງຄຸນະພາບທີ່ດີນີ້ ແມ່ນປະເມີນໄດ້ຈາກປະສິດທະພາບຂອງທົ່ງນາທີ່ມີທ່າແຮງ, ແລະ ຕົ້ນກ້າຈະເລີນ ງອກງາມດີ. ໃນຂະນະທີ່ຄວາມໄວຂອງການງອກຂອງຂອງແຕ່ລະແນວພັນ ແມ່ນມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນ, ເມັດພັນຄວນດູດສັບຄວາມຊຸ່ມ ພາຍໃນ 2 ວັນ ເພື່ອກະຕຸ້ນໃຫ້ ແຕກໜໍ່ຈາວ (ຮາກອ່ອນ) ແລະ ພາຍໃນ 2 ວັນ ຈະສ້າງຮາກອອກມາ (radicle) ແລະ ໃບທຳອິດ (plumule) ພາຍໃນ 4 ວັນ. ໃນຊ່ວງນີ້ຖືວ່າເມັດພັນງອກອອກມາແລ້ວ.