ການຄັດເລືອກສາຍພັນໃຫ້ເຂົ້າກັບພື້ນທີ່
ພະຍາດທີ່ສຳຄັນ ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການສູນເສຍຜົນຜະລິດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ (ສຳລັບພັນ 120 ວັນ)
ແມງໄມ້ສັດຕູພືດທີ່ສຳຄັນ, ລະດັບອັນຕະລາຍ ແລະ ການດຳເນີນການຈັດການໃນແຕ່ລະໄລຍະການ ພັດທະນາ ຂອງພືດ
ນຳໃຊ້ປະລິມານນ້ຳທີ່ເໝາະສົມເມື່ອຕົ້ນເຂົ້າຕ້ອງການ
ເປົ້າໝາຍຂອງການຈັດການທາດອາຫານທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ປະຢັດຕົ້ນທຶນ
- ເພີ່ມການດູດຊຶມທາດອາຫານຂອງພືດຜ່ານວີທີການຈັດການການປູກພືດທີ່ດີ
- ໃຊ້ສານອາຫານຢ່າງເຕັມສ່ວນໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງແຫຼ່ງທີ່ມາໃດ
- ນຳໃຊ້ຝຸ່ນແຮ່ທາດຕາມທີ່ຕ້ອງການເພື່ອເອົາຊະນະຂໍ້ຈຳກັດຂອງທາດອາຫານຈຳເພາະ
ການຈັດການທາດອາຫານທີ່ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ປະຢັດຕົ້ນທຶນ
ລົດຄວາມສ່ຽງຂອງຄວາມຫຼົ້ມເລວໃນການປູກຝັງດ້ວຍ:
- ການເລືອກເປົ້າໝາຍທີ່ເປັນໄປໄດ້ ແລະ ການຜະລິດທີ່ມີປະໂຫຍດຕໍ່ມະນຸດ
- ຝຶກການນຳໃຊ້ຝຸ່ນຢ່າງມີປະສິດທິພາບ
- ຮັກສາສົມດຸນດ້ານທາດອາຫານໂດຍເພີ່ມຝຸ່ນອົງຄະທາດ
ເພີ່ມລາຍຮັບໄດ້ສູງສຸດ:
- ພິຈາລະນາຕົ້ນທຶນຂອງປັດໄຈການຜະລິດ
ການຈັດການເຟືອງ
- ເຟືອງເປັນວັດສະດຸຊີວະພາບຊະນິດດຽວທີ່ມີປະລິມານຫຼາຍສຳລັບຊາວ ນາສ່ວນໃຫຍ່
- ການໃຊ້ເຟືອງ ແລະ ຕໍເຟືອງຊ່ວຍຄືນທາດອາຫານສ່ວນໃຫຍ່ ທີ່ຕົ້ນເຂົ້າ ໄດ້ດູດຊຶມ ແລະ ຊ່ວຍຮັກສາທາດອາຫານໃນດິນກັກເກັບໄວ້ໃນໄລະຍະ ຍາວ
- ການໄຖ່ພວນຕື້ນໃນລະດັບຄວາມເລິກ 5 ຫາ 10 ຊມ. (ເພື່ອຍ່ອຍເສດ ຊາກພືດ ແລະ ປັບປຸງການລະບາຍອາກາດໃນດິນໃນຊ່ວງທີ່ຮົກເຮື້ອ) ມີຜົນດີຕໍ່ຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງດີນໃນລະບົບການເຂົ້າເປັນສີນຄ້າ (SRI).
- ການໄຖ່ພວນດິນແຫ້ງແບບຕື້ນຄວນດຳເນີນການຈົນຮອດ 2-3 ອາທິດ ຫຼັງຈາກການເກັບກ່ຽວແລ້ວ ໃນລະບົບການປູກເຂົ້າຊຶ່ງໄລຍະເວລາ ໃນການໄຖ່ພວນດິນແບບເຄິ່ງແຫ້ງ-ຊຸ່ມ ລະຫວ່າງການປູກພືດ 2 ຊະນິດແມ່ນຢ່າງນ້ອຍຕ້ອງ 30 ວັນ.
